در مشاغل سخت و زیان آور، کاهش ساعات کاری یکی از تدابیری است که قانون‌گذار برای حفاظت از سلامت جسمی و روانی کارگران در نظر گرفته است. مطابق ماده ۵۲ قانون کار، حداکثر ساعات کاری در این مشاغل ۶ ساعت در روز و ۳۶ ساعت در هفته تعیین شده است. این در حالی است که میزان ساعات کاری استاندارد برای سایر مشاغل ۸ ساعت در روز و ۴۴ ساعت در هفته است.
علت اصلی این کاهش ساعات کاری، ماهیت خطرناک و آسیب‌زای محیط‌های کاری در این مشاغل است. در واقع، قانون کار با کاهش ساعات کاری در این مشاغل، تلاش می‌کند تا از اثرات منفی این شرایط جلوگیری کند و به کارگران فرصت دهد تا علاوه بر استراحت کافی، از خدمات بهداشتی و درمانی مناسب برای حفظ سلامت خود بهره‌مند شوند. این کاهش ساعات کاری یک گام اساسی برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش خستگی‌های فیزیکی و روانی ناشی از کار در محیط‌های دشوار و خطرناک محسوب می‌شود.
بدون دیدگاه