برای مثال، در روش برچسبگذاری سنتی باید برای برچسبگذاری تکتک اموال مشاهده میشود و نیاز است که همه برچسبها خوانده شود تا کدی از قلم نیفتد.
به همین دلیل ممکن است که در این روش اشتباهات زیادی رخ دهد. زیرا مشخص نیست که چه اموالی باید در محل باشد و چه اموالی نباشد. از این رو حتی این ممکن است که یک اموالی که کد ندارد و اساساً به آن محل متعلق نیست، به اشتباه برچسبگذاری گردد. در نتیجه آن اموال در لیست داراییهای شرکت یا واحد اقتصادی قرار میگیرد.
در رابطه با روش بارکد گذاری نیز، ممکن است خطاهایی رخ دهد. هرچند احتمال خطا در روش بارکدگذاری از روش سنتی کمتر است اما باز هم در این روش خطا وجود دارد. عمدهترین مشکل این روش این است که احتمال مخدوش شدن بارکدها وجود دارد.
مشکل دیگر این روش این است که در زمان انبارگردانی، برای ثبت نمودن همه کدها مسئول مربوطه مجبور است که همه اموال را به صورت تکی مشاهده نماید تا بتواند بارکد آنها را بخواند. این پروسه زمان بر است و این روند به کندی طی خواهد شد.
بدون دیدگاه