طبق قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان، از تاریخ اجرایی شدن این قانون، تمامی صاحبان مشاغل و اشخاص حقوقی باید فاکتورهای فروش خودشان را در قالب صورت حساب الکترونیکی برای سامانه مؤدیان ارسال کنند. در متن این قانون، صورتحساب الکترونیکی به شکل زیر تعریف شده است:

“صورت‌حسابی است داری شماره منحصر به فرد مالیاتی که اطلاعات مندرج در آن، در حافظه مالیاتی فروشنده ذخیره می‌شود.”

بنابراین، به زبان ساده‌تر می‌توانیم بگوییم که فاکتورهایی فروشی که قبلاً صادر می‌کردیم دو تفاوت اصلی با صورت‌حساب الکترونیکی دارند:

  1. صورتحساب الکترونیکی دارای شماره منحصر به فرد مالیاتی است، که توسط سامانه مودیان به فاکتور تخصیص داده می‌شود در حالیکه قبل از این مودیان مالیاتی فاکتورها را خودشان شماره گذاری می‌کردند.
  2. تمامی صورت‌حساب‌های الکترونیکی صادر شده در حافظه مالیاتی ذخیره می‌شوند، این در حالی است که فاکتورهای سابق به فرمت اصطلاحا فاکتور رسمی بین فروشنده و خریدار رد و بدل می‌شده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *