بهای تمام شده کالای فروش رفته در صورت سود و زیان مشخص و گزارش میشود. این بها را هزینه دوره مالی میشناسند. جهت رعایت اصل تطابق حسابداری، در صورت سود و زیان، هزینه و درآمد کالای فروش رفته را با یکدیگر تطبیق میدهند. در واقع این بها از حساب کالای ساخته شده، به حساب قیمت تمام شده کالای فروخته شده منتقل میشود تا بالاخره در خلاصه حساب سود و زیان قرار گیرد. برای محاسبه سود یا زیان ناخالص، بهای تمام شده را از مقدار فروش خالص کم میکنند. کاربرد بهای تمام شده در صورت سود و زیان، به دست آوردن سود ناویژه است. فرمول آن به این شکل است:
در سیستم دائمی:
درآمد فروش – بهای تمام شده کالای فروش رفته = سود ناویژه
در سیستم ادواری:
موجودی کالا در اول دوره + خرید طی دوره – موجودی پایان دوره = بهای تمام شده کالای فروش رفته
بهای تمام شده کالای فروش رفته – درآمد فروش = سود ناخالص
بدون دیدگاه